May Meppe
Deel 2: nieuwe baan, nieuwe angsten, nieuwe twijfels
Geïnspireerd, maar ook moeten wennen
Ik ging aan het werk bij een VA bureau en ontmoette daar andere VA’s en ondernemers. Dit was nog voor COVID en thuiswerken was nog niet de “norm”. Er ging een wereld voor mij open; dit inspireerde mij enorm!
Het was zo bijzonder om te zien dat er een hele wereld bestaat waarin mensen online samenwerken, elkaar ondersteunen en hun werk volledig op hun eigen voorwaarden doen.
Ik kon gewoon niet geloven dat ik ook onderdeel was van deze groep was geworden. Zij die zo genoten van hun vrijheid, maar ook de online verbondenheid.
Toch moest ik ook ontzettend wennen. Vooral aan het feit dat ik opeens zelf de baas werd over mijn eigen tijd en productiviteit. Het zat zó in mijn systeem dat mijn productiviteit en waarde gekoppeld zaten aan mijn aanwezigheid in uren in persoon.
Ik moest ook wennen aan de verantwoordelijkheid en zelfdiscipline die bij die vrijheid komt kijken, maar ik wilde het leren. Het was precies wat ik nodig had.
En toen kwamen de angsten en twijfels
Met deze nieuw ontdekte wereld, nieuwe klanten en nieuwe manieren van werken kwamen uiteraard ook nieuwe angsten en twijfels.
Ik vond het werken als Virtueel Assistent aan het begin ZÓ ENG. Het idee dat ik direct met echte ondernemers zou werken, gaf me een gevoel van paniek en onzekerheid.
Wat als ze écht naar me luisteren, maar ik eigenlijk niet goed genoeg ben? Wat als ik niet weet wat ik moet zeggen of doen?
Het imposter-syndroom had mij ook te pakken en was natuurlijk deels waar, ik begon immers net.
Wat het extra spannend maakte (vond ik), is dat je als VA vaak direct en to-the-point werkt. Je hebt online minder, tot geen, ruimte voor sociale smalltalk. Je begint een meeting, bespreekt wat er moet gebeuren en gaat aan de slag. Dat was heel anders dan wat ik gewend was van een kantoorbaan, waar je vaker een informeel praatje maakt.
Ik weet dat er veel mensen zijn die een hekel hebben aan smalltalk. Maar ik vind dat het er juist moet zijn, ook als VA. Maar uit ervaring weet ik inmiddels dat je dit totaal anders moet aanpakken dan bij een “normale” baan. Hier vertel ik je een andere keer meer over, goed?
Hoe ik omging met mijn onzekerheden als nieuwe VA
Om mijn onzekerheden onder controle te houden, zorgde ik ervoor dat ik altijd ontzettend goed voorbereid was. Elke meeting zat ik tien minuten van tevoren al klaar. Ik checkte mijn internetverbinding op snelheid, had het bedrijf en de ondernemer goed online onderzocht (bespioneerd) en had een lijst met vragen (én zelf bedachte antwoorden) alvast opgesteld. Ik dacht ook al mee over taken die ik kon oppakken.
Dit gaf mijzelf niet alleen meer vertrouwen, maar liet (potentiële) klanten ook zien dat ik professioneel en betrokken was. Het hoefde niet zo te zijn dat ik precies die taken ging oppakken, maar het liet in ieder geval zien dat ik betrokken en geïnteresseerd was. Dit doe ik nog steeds.
Toch blijft het in het begin spannend. Ik wilde zo graag goed presteren, en dat kan soms overweldigend zijn. Maar wat ik destijds ook leerde, is dat vertrouwen en zelfverzekerdheid (bij mij) niet vanzelf komen door het alleen te geloven en tegen mijzelf te zeggen. Ze groeien door het te doen.
Elke keer dat ik een meeting goed voorbereidde, een klant verder hielp of een taak succesvol afrondde, werd ik een beetje zekerder van mijzelf en mijn kunnen.
Was er een moment waarop ik bijna besloot niet verder te gaan, omdat mijn twijfels en angsten mij tegenhielden? Nee, dat eigenlijk niet. Natuurlijk heb ik klanten gehad waarbij het niet klikte of waarbij ik twijfelde of ik wel achter hun product/visie stond. Maar ik wilde zó graag ervaring opdoen, dat ik eigenlijk altijd ja zei op nieuwe klanten.
Achteraf gezien was dat soms te veel van het goede, maar het heeft me ook veel geleerd over wat wel en niet bij me past.
